Na co zwrócić uwagę wybierając technologię Low-code/No-code – poradnik kupującego

Low-code no-code Poradnik kupującego
e-Book

Trudno o rozwój biznesu bez wykorzystania nowoczesnych technologii. Nawet, jeśli działasz w tradycyjnej branży, transformacja cyfrowa to już w zasadzie tylko kwestia czasu. Nadszedł moment, by rozwinąć kompetencje IT i wziąć sprawy w swoje ręce.

Wbrew popularnej opinii pozyskanie systemu informatycznego nie oznacza już dla Ciebie mozolnego procesu. Postaw na właściwe rozwiązanie a szybko nadrobisz zaległości i sprostasz wyzwaniom, które do tej pory przerastały nawet liderów rynku. Koniec z długiem technologicznym.

Koniec z oczekiwaniem miesiącami na reakcję specjalistów, których pracy nie rozumiesz. Pora na Low-code/No-code.

Co to jest Low-code/No-code?

Platformy Low-code/No-code umożliwiają tworzenie, testowanie i wdrażanie własnych aplikacji przy pomocy wizualnego kreatora BPM.

Rezultaty są widoczne od razu i przy bardzo niewielkim lub zerowym zaangażowaniu pracowników technicznych.

Oznacza to, że rozwój oprogramowania nie wymaga udziału programistów.

Ich pomoc jest zasadna tylko w przypadku bardzo skomplikowanych usprawnień. W innym razie wystarczy skorzystać z biblioteki gotowych komponentów. A do tego nie jest potrzebna specjalistyczna wiedza.

Platformy Low-code/No-code umożliwiają tworzenie, testowanie i wdrażanie własnych aplikacji przy pomocy wizualnego kreatora BPM. Rezultaty są widoczne od razu i przy bardzo niewielkim lub zerowym zaangażowaniu pracowników technicznych. Oznacza to, że rozwój oprogramowania nie wymaga udziału programistów.

Systemy Low-code/No-code są zatem przeznaczone dla dwóch grup: programistów oraz użytkowników biznesowych, tzw. citizen developers.

Low-code a No-code – na czym polega różnica?

Chociaż bardzo zbliżone, technologie Low-code oraz No-code w kilku aspektach wyraźnie od siebie odbiegają. Warto mieć świadomość zarówno różnic jak i podobieństw. 

Dzięki opcji Low-code możliwości rozwoju oprogramowania są nieskończone. Z udziałem doświadczonych programistów, da się zrobić w zasadzie wszystko. To, czego nie osiągnie się przy pomocy kreatora BPM, można zmienić w kodzie systemu. 

No-code jest dla tych, którzy wolą działać samodzielnie, albo zamiast programistów zatrudniają samych konsultantów wdrożeniowych. Systemy tego typu nie wymagają znajomości kodu. Pracuje się wtedy na gotowych komponentach, z których składa się system. 

Oprogramowanie rozwija się szybko, łatwo i przyjemnie. Po kompleksowym szkoleniu można to nawet robić własnymi siłami, dzięki zaangażowaniu citizen developers.